De investering die Daniël bijna vastzette, en tóch goed kwam
Daniël wilde een appartement kopen in Dubai. Zijn doel was helder: vermogen laten groeien en bouwen aan stabiel rendement. Omdat hij vertrouwen zocht, koos hij voor een groot Brits makelaarskantoor. Het leek hem de veilige route.
Daar kreeg hij te horen dat hij eerst een Expression of Interest (EOI) moest betalen. Niet aan de ontwikkelaar, maar direct aan de makelaar zelf. Volgens hen was dit dé manier om alvast een plek te garanderen bij de lancering van een nieuw project.
Voor Daniël klonk dat alsof hij zekerheid kocht. Alsof hij via dit kantoor toegang kreeg tot kansen die voor anderen verborgen bleven.
De beloften van de makelaar
Het verhaal dat hij te horen kreeg, was overtuigend. Het project zou volgende week donderdag officieel gelanceerd worden. De makelaar zou zelfs een dag eerder al toegang krijgen tot de unitselectie. En er zouden al 19 EOI’s zijn binnengekomen, veilig geparkeerd op hun rekening.
Het klonk alsof Daniël voorkennis had en verzekerd was van de beste units.
Maar dat beeld klopte niet.
De werkelijkheid achter de schermen
Uit gesprekken met de ontwikkelaar zelf bleek dat er nog helemaal geen officiële datum was vastgesteld. Er was geen marketingmateriaal gedeeld met agenten. En er was zelfs geen zekerheid dat het project die week gelanceerd zou worden. Achteraf bleek de lancering pas een maand later plaats te vinden.
Waar de makelaar sprak over garanties en exclusieve toegang, was er in werkelijkheid alleen maar onzekerheid. De unit die Daniël op het oog had, paste totaal niet bij zijn doelstellingen. Hij zocht stabiele huurinkomsten in een community met bewezen vraag en een gezonde balans tussen vraag en aanbod.
Voor iemand die zekerheid zocht, was dit geen kans maar een risico. Wat hem werd verkocht als exclusiviteit, bleek in werkelijkheid een lock-in in een deal die niet bij hem paste.
Wat er gebeurd zou zijn zonder Second Opinion
Had Daniël de EOI blind betaald, dan was hij direct financieel vastgezet aan de makelaar. Niet beschermd door de voorwaarden van de ontwikkelaar, maar volledig afhankelijk van een kantoor dat zijn eigen regels opstelde.
En zelfs áls hij een unit toegewezen had gekregen, dan nog had hij vastgezeten in een investering die zijn strategie ondermijnde. In plaats van stabiele huurinkomsten had hij te maken gekregen met een pand dat lastig verhuurbaar was en zijn rendement onder druk zette.
Zijn plan om gecontroleerd vermogen op te bouwen zou zijn veranderd in een stressvolle lock-in.
Herstel, grip en rust
Omdat Daniël op tijd een Second Opinion inschakelde, kon de situatie worden gekeerd. De analyse liet zwart op wit zien dat er geen officiële launchdatum was, dat de makelaar hem op een zijspoor probeerde te zetten, en dat de unit niet aansloot bij zijn profiel.
Met die inzichten kon hij afstand nemen van de investering, zijn strategie herzien en verder kijken naar investeringen die wél passen bij zijn doelen.
In plaats van vast te lopen, kreeg hij de kans om met vertrouwen verder te bouwen aan een portefeuille die toekomstbestendig is.
De les die Daniël deelt met andere investeerders
Zijn verhaal laat zien wat we bij GREM vaker tegenkomen. Zelfs een groot en internationaal ogend makelaarskantoor kan werken met eigen constructies die jou als klant in een ongunstige positie zetten. Een EOI klinkt onschuldig, maar kan in de praktijk een lock-in zijn zonder juridische bescherming.
En een unit die op papier aantrekkelijk lijkt, kan totaal niet aansluiten bij jouw strategie als investeerder.
Lees wat Daniël zei over zijn samenwerking met GREM
